ചാത്തുക്കുട്ടി മന്നാടിയാർ
ഉത്തരരാമചരിതം നാടകം
നിലാവെന്‍ കണ്ണിന്നു നീ താന്‍ മമ തനുവിനു നീ
നല്ല പീയൂഷമാണെന്‍
ജീവന്‍ നീ താന്‍ ദ്വിതീയം മമ ഹൃദയമതാ-
കുന്നു നീ സുന്ദരാംഗീ
ഏവം നീയിഷ്ടവാക്യം പലതുമനുസരി-
ച്ചോതിയൊന്നിച്ചു വാണ-
പ്പാവത്തെത്തന്നെ കഷ്ടം, ശിവശിവ,യിനി ഞാ-
നെന്തിനോതുന്നു ശേഷം.
............................................
കഷ്ടിച്ചെട്ടു വയസ്സു തൊട്ടിതുവരെ-
കൌതൂഹലത്താല്‍ വളര്‍-
ത്തിഷ്ടം പാരമുദിക്കയാല്‍ ഹൃദയമൊ-
ന്നായുള്ള മല്‍ക്കാന്തയെ
കഷ്ടം, ശൌനികാലയത്തില്‍ വളരും
പെണ്‍പക്ഷിയെപ്പോലെയി-
ദ്ദുഷ്ടന്‍ ഞാന്‍ കനിവെന്നിയേ കപടമായ്
കാലന്നു നല്‍കുന്നിതാ.
.......................................
കരം പിടിച്ച നാള്‍ മുതല്‍ ഗൃഹത്തിലും വനത്തിലും
വരാംഗി, ശൈശവത്തിലും തഥൈവ യൌവനത്തിലും
പരം നിനക്കുറങ്ങുവാന്‍ മൃദൂപധാനമോര്‍ക്ക മ-
റ്റൊരംബുജാക്ഷിയെത്തൊടാത്ത രാമബാഹുവല്ലയോ?
No comments:
Post a Comment