1.
ഇവരാണാ മനുഷ്യർ
എന്നെക്കാണുമ്പോൾത്തന്നെ
നെറ്റിചുളിക്കുന്നവർ
വെളുത്തതൊലി കൊണ്ട്
അവരുടെ കറുപ്പിനെ മറയ്ക്കുന്നവർ
ഇവരാണാ മനുഷ്യർ
പകൽ വെട്ടത്തിലെന്നെ
കാണാൻ കൂട്ടാക്കാത്തവർ
രാത്രിയുടെയിരുട്ടിൽ
വരട്ടേയെന്ന് ചോദിക്കുന്നവർ
ഇവരാണാ മനുഷ്യർ
ഇരുളിന്റെ മറവിൽ
നഗരത്തിന്റെയതിർത്തിയിൽ
ഉള്ളിലെ മാലിന്യം കുടഞ്ഞിട്ട്
ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമം
വൃത്തികേടാക്കുന്നവർ
ഇവരാണാ മനുഷ്യർ
സംസ്കാരത്തിന്റെ പേരിൽ
ഞങ്ങളുടെ അർദ്ധനഗ്നമേനികൾ
ഫോട്ടോയിലാക്കുന്നവർ
ഞങ്ങളുടെ മണ്ണിന് വിലപേശുന്നവർ
ചർച്ചകളിൽ ഞങ്ങളെ
വിവസ്ത്രരാക്കുന്നവർ
ഇവരാണാ മനുഷ്യർ
ഞങ്ങളുടെ പേരുപറഞ്ഞ്
ഞങ്ങളുടെ കടലിന്റെ
പങ്ക് വിഴുങ്ങുന്നവർ
നേരിൽക്കാണുമ്പോൾ പുകഴ്ത്തുകയും
തിരിഞ്ഞുനിന്ന് ചിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ
ഞങ്ങളുടെ പെണ്ണുങ്ങളേ മാനം കെട്ട
അപഥസഞ്ചാരിണികളെന്ന് വിളിക്കുന്നവർ
ഇവരാണാ മനുഷ്യർ
ഞങ്ങളുടെ കിടക്കകളിൽ
ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമങ്ങളിൽ
കൊള്ളയടിക്കുന്നവർ
ഞങ്ങളുടെ മണ്ണിൽ ചവിട്ടിനിന്ന്
ഞങ്ങളുടെ അന്തസ്സിനെ
ചോദ്യംചെയ്യുന്നവർ
ഇവരാണാ മനുഷ്യർ
എന്റെ കവിതയിൽ
എന്റെ ശരീരം തിരയുന്നവർ
2. വാതിൽക്കൽ തൂക്കിയിടൂ ചെണ്ടകൾ
സ്നേഹിതാ
ഇടയ്ക്കിടെ നിങ്ങളുടെ
പുല്ലാങ്കുഴൽ വായിക്കാതിരിക്കൂ
ഒപ്പമുള്ളവരോടും പറയൂ
ഒട്ടും നിനച്ചിരിക്കാത്തപ്പോൾ
ചെണ്ട മുഴക്കാതിരിക്കാൻ
ഞാനടുക്കളയിൽ ചോറുവെക്കുകയല്ലേ
എന്റെ പാദങ്ങൾ താളം പിടിക്കുന്നു
ആത്മാവ് തൂവൽ പോലെ പൊന്തുന്നു
ഒരുപാട് പണിയുണ്ട് ചെയ്തുതീർക്കാൻ
തൊഴുത്ത് വൃത്തിയാക്കണം
കാട്ടിൽ നിന്ന് വിറക് കൊണ്ടുവരണം
അരുവിയിൽ നിന്ന് വെള്ളം പിടിക്കണം
പാടത്ത് അച്ഛന് ഭക്ഷണം എത്തിക്കണം
എല്ലാം തടസ്സപ്പെടും
അമ്മയുടെ ശകാരം കിട്ടും
അതിനാൽ ദയവായി കേൾക്കൂ
പുല്ലാങ്കുഴൽ സഞ്ചിയിലിടൂ
ചെണ്ടകൾ വാതിൽക്കൽ തൂക്കൂ
എന്നിട്ട് നിങ്ങളുടെ പാട്ടും കലയും
എനിക്ക് കൈമാറൂ
ഞാനവയെ മൃദുവായി ഭദ്രമായെന്റെ
സാരിത്തുമ്പിൽക്കെട്ടി സൂക്ഷിച്ചോളാം
3. മലയൻ കുഞ്ഞ്
മലയുടെ കുഞ്ഞ്
മലയുടെടെയൊരു തുണ്ട്
മലമടിത്തട്ടിൽ കളിക്കുന്നു
മലമുകളിലേക്ക് പിച്ചവെച്ചവൻ
മലമണ്ണിൽ കാലുകുത്തുന്നു
മലപോലെയുയരാൻ
മലകളുടെ നാട്ടിൽ
മല മുഴുവനായും
മലയൻകുഞ്ഞിനുള്ളിൽ
ജീവിക്കുന്നു
ആ മലമടിയിൽത്തന്നെ തുള്ളിച്ചാടി
പുലരുന്നാ മലയൻകുഞ്ഞ്
മലയുടെ മുകളിലൂടെ പറക്കുന്ന
ഒരു വിമാനത്തെ നോക്കി
മലയൻകുഞ്ഞ് അച്ഛനോട് ചോദിച്ചു
അതേത് പക്ഷിയാണ്?
No comments:
Post a Comment